Açmış mektepleri o büyük öncü
Dağıtmış köylere okuyan genci
Meğer muallimmiş gelen yabancı
Dünyamıza giren ilk öğretmenim

İri gözlerinde bozkır yanığı
Belli yoksulluğun oda tanığı
Küçük yüreklerin büyük konuğu
Hepimize yaren ilk öğretmenim

Herşeyi bilirmiş farklıymış meğer
Tatlıymış dilime kattığı değer
Bende iyi kötü şairsem eğer
Türkçeyi sevdiren ilk öğretmenim

Belkide solardık taze yaprakta
Can çekişirken var ile yokta
Körpe fidelerdik çorak toprakta
Can suyunu veren ilk öğretmenim

Bakıp ta halime kafayı yoran
Küçücük dünyama dünyalar kuran
Özelime girip sorular soran
Sırlarıma eren ilk öğretmenim

Boyayıp sınıfı çiçeklendiren
Siyahı beyazı hep renklendiren
Senden olur diye yüreklendiren
O ışığı gören ilk öğretmenim

Önce kendimizi bize öğretti
Girdi kalbimize ordan seyretti
Şerle işi olmaz hep hayır etti
Kötülüğe fren ilk öğretmenim

Onlar öğretmenler yoktur eşleri
Ki cumhuriyetin usta başları
Büyük yapılarda küçük taşları
Ufak ufak ören ilk öğretmenim

Dağıldık hepimiz rızık kapmaya
Vakit bulamadık sana sapmaya
Geleceğim belki elin öpmeye
Hayattaysan diren ilk öğretmenim

Ziya ACAR
24.11.2016/KONYA