“Şol gökleri kaldıranın

Donatarak dolduranın

Ol deyince olduranın

Doksan dokuz adı ile…” (N.Y.Gençosmanoğlu)

En şerefli varlık olarak yaratılmamıza ne kadar şükür etsek azdır.

Bütün yaratılmışların emrine verildiği biz insanların tavırları önemlidir.

İnsanın önünde iki yol bulunmakta ve bu iki yoldan birisini seçmesi kendi tercihidir. Habil ile Kabil gibi, iyi ile kötü gibi, doğru ile yanlış gibi, sevap ile günah gibi sonuçta cennet ile cehennem gibi.

Bizim amacımız ve görevimiz ise; ilk insan ve ilk peygamber olan atamız Hz. Adem’den (as) son peygamber Hz.Muhammed’e (sas) kadar gelen doğrunun yanında olabilmemizdir. İstikamet sahibi yani dosdoğru kalabilmemizdir.

Peygamber Efendimiz Hz.Muhammed’in (sas) bizlere öğrettiği gibi “Allah’a iman ettim de! Sonra da dosdoğru ol!” (Müslim, İman, 62) emrince yaşayabilmemizdir.

Kişi olarak şahsiyetli ve istikamet sahibi olmak zor olsa da bunu başarmak durumundayız. Toplumun da şahsiyetli ve istikamet üzere olabilmesi fert olarak üzerimize düşen görevleri yerine getirmemizle mümkün olabilecektir.

Sadece kendimiz, ailemiz, çevremiz veya içinde yaşadığımız toplum için bunu düşünmek her halde eksiklik olur. Geçmişten devraldığımız şahsiyetli ve istikamet sahibi olabilme melekelerini gelecek nesillere aktarabilmeliyiz.

Bunun yolu da doğru, güzel ve kalıcı örneklerin olması ve çoğalmasıyla mümkün olabilecektir. Zaten günde beş defa duamız da o değil midir?  

“Bizi dosdoğru yola ilet!” (Fatiha-6)

Elbette dosdoğru olmak ve kalabilmek zordur. Bu zorluklara karşı inançla, sabırla, akılla ve bilgiyle önüne çıkan engelleri aşmak gerekir.

Sonucunda da, Yüce Allah (cc) bizlere büyük müjdeyi vermektedir; “Rabbimiz Allah’tır” deyip de istikamet üzere dosdoğru yolda yürüyenler için ne bir korku vardır ne de onlar üzüntü çekeceklerdir. İşte onlar, cennet ehlidir. Amellerinin karşılığı olarak orada ebedî kalacaklardır.” (Ahkaf–13,14)

  
  Yunus’un dediği gibi;
 “Cümleler doğrudur sen doğru isen,
  Doğruluk bulunmaz sen eğri isen.”