Ülke gerçekten almış başını gidiyor. Ortalık karma karışık. Seçimin galipleri olanların üzerlerindeki aşırı ukalalık ve şımarıklık adeta sınır tanımaz bir noktaya geldi. Beri tarafta ise yenilenlerden ses çıkmıyor. Çıkan sesler ise “yıkılmadık ayaktayız” şeklinde yapılan edebiyatı geçmiyor. Nereden tutarsanız tutun ya da nereden bakarsanız bakın pekte iyi gözükmediği açıktır. Ancak bakan gözler görmek, duyan kulaklar duymak istemeyince siz ne yaparsanız yapın bazı şeyleri değiştirmeye gücünüz yetmiyor. Yetmediği gibi öyle bir algı oluşturuldu ki, iktidar partisine destek verenler “vatan haini”, muhalefete destek verenler “kâfir” veya “dinsiz” oluyorlar.

Aslında bakılması gereken yerlere bakılmıyor. Ülke adeta ağlanacak halde ama kimse bunun farkında değil. Farkında olanlar ise “aptal” veya “geri zekâlı” muamelesi görmekteler. Hiç kimse onları muhatap almıyor. Almakta istemiyorlar. Ülke genelinde adaletsizlik, ahlaksızlık soygun, gasp ve zulüm almış başını gitmişken hükümetin kim olduğunun ya da kimin olması gerektiğinin pek bir anlamı yok.  Her gelen aynı şeyleri yapıyorsa zaten diyecek bir şeyimizde kalmıyor. Bütün hükümetler ABD ve İsrail’in çıkarlarının aksine bir şeyler yapamıyorlar. Sadece yapıyor gözüküyorlar. Mesela ülkemizin ticaretinin oransal olarak en çok geliştiği ülke İsrail’dir. Ama kimse buna bakmaz. Çünkü egemen güçler bunun ortaya çıkmasını istemezler.

Öyle bir toplum olduk ki ülke sevgisinden uzak ve hatta ülkenin ne olduğunu bilmeyen yığınlar oluverdik. Devlet kavramının önemini ve ülkeye sahip olmasın vermiş olduğu gururu gençlerimizden kaldırdık. Yerine büyük bir gayretler dünya insanı olan ve asla milli düşünmeyen gençler yetiştirmeye başladık. Milli düşünmeye gençlerden ülkeye faydalı milli işler beklemek elbette doğru değildir. Bazı gençler “ülkenin ve bayrağın önemli olmadığını önemli olanın insanca yaşamak” olduğunu vurgulayarak dünyanın neresinde olursa olsun yaşanabileceğini ve vatan kavramının önemli olmadığını” belirtmektedirler. Elbette beyinleri başka şeylerle doldurulmuş ve aslında vatansızlaştırılmış olan geçlere üzülmemek elde değil.

Aslında Cumhuriyetin ne demek olduğunu bilmeyen insanların artık yetişmeye başladığını görüyoruz. Cumhuriyet aslında en erdemli yönetim şeklidir. Bunun için cumhuriyetimize sahip çıkmamız gerekirken maalesef nelerle uğraşıyoruz. Mustafa Kemal Atatürk “Türk Milletinin karakterine en uygun yönetim şekli Cumhuriyettir” diyerek aslında ne kadar önemli bir iş yaptığını bugün daha iyi anlıyoruz. Herkesinde bunun anlamasını bekliyoruz. Şunun anlaşılması gerekir ki, artık eskisi gibi ne bir halifelik ne padişahlık söz konusu değildir. Bunlar artık günümüzde konuşulacak konular arasından çıkmıştır. Bunun hevesinde olanların fazla heveslenmemeleri gerektiğini hatırlatmak isteriz. Çünkü günümüzde yaşanılan din İslam dini olmak çıkarılmış farklı bir inanca dönüşmüştür. Bu nedenle halifelik fikri bu ülke için gerçekçi değildir. Çünkü çok sayıda cemaat ve çok sayıda tarikatın bulunduğu bir yerde halifelik bunları bir araya getirecek yeterlilikte asla olmayacağı gibi kötü amaçla kullanma kuvvetle muhtemel olacağından içimizde bulunan halifelik gibi yüce bir makamın kirletilmesi söz konusu olabilir. Bu ise içimizde daha büyük yaralar açar. Bu nedenle bu fikirden vazgeçilmelidir.

Şunu herkes bilsin ki bu ülke için en iyi yönetim şekli hatalı uygulamaları olsa da Cumhuriyet’tir. Cumhuriyetsiz bir Türkiye yarını olmayan bir ülke anlamını taşır. Yarını olmayan toplumların yaşama imkânı da olmaz. Çocuklarımızı gerçek bir birey yapan Cumhuriyettir. Cumhuriyete sahip çıkalım. Cumhuriyete karşı olanlar akıl sağlıkları yerinde olmayan gafiller topluluğudur. Bu tür kişiler fırsat verilmemelidir.